Kortgeleden stuitte ik op een blokkade. Twee tractoren stonden dwars op de weg bij het uitrijden van mijn wijk. Boerenprotesten! Alleen, de twee boeren bij deze blokkade waren slechts zeven jaar oud. Ze hadden samen hun minitractor dwars over de weg geparkeerd. Of ik even kleur wilde bekennen: ‘Bent u voor of tegen de boeren?’ Mijn antwoord deed wonderen. Ik legde wat filosofisch uit hoe complex die vraag is en hoe groot de spanning is tussen een toekomst voor de boeren en een toekomst voor onze planeet. Ik mocht gelijk doorrijden.
Deze jongens gaven natuurlijk alleen maar door wat ze thuis hebben opgevangen. Maar als we in zulke simpele tegenstellingen denken, komen we niet veel verder. Dat kun je deze ‘jonge boeren’ niet kwalijk nemen. Bij politici vind ik dat al anders. Maar wat ik echt onvergeeflijk vind, is als predikanten en voorgangers expliciet meegaan in dit frame.
Zo kwam ik in deze krant de uitspraak tegen dat Nederland bezig is de boeren in te ruilen voor moslims (ND, 8 september). Volgens een predikant uit Elspeet laat Nederland zien God te hebben verlaten omdat wij de boeren eruit zetten en moslims binnenhalen. Ik was werkelijk met stomheid geslagen door deze uitspraak. Je kunt dat –met de woorden van oud-politicus Leen van Dijke – populistische prietpraat vinden, maar de gemeente van deze dominee wordt er wel degelijk in meegezogen.
Veilige pastorie
Van een predikant mag je verwachten dat hij of zij waarachtig en betrouwbaar is. Dat betekent in ieder geval dat je de feiten eerlijk op een rijtje zet en niet al te snel meegaat met de leugen. Het is gewoon niet waar dat we de boeren moeten dumpen omdat we zonodig moslims binnen moeten halen. De overgrote meerderheid van moslims die samen met vele christenen naar Nederland vluchten, komt uit dramatische situaties.
Voor we daarover oordelen, is het toch wel aardig eens te weten hoe dat is als mensen moeten vluchten. En uit welke omstandigheden ze dan vertrekken. Daar kun je je vanuit een grote en veilige pastorie toch weinig voorstelling van maken. De vraag is dus niet of we moslims naar Nederland moeten halen, maar wat we doen als er een vluchteling aan je deur klopt en vraagt om kleding, voedsel en onderdak.
Volgens mij zei Jakobus dat alleen iemand met een dood geloof dan zegt: ga heen in vrede, ofwel, het ga je goed in je eigen land (Jakobus 2 vers 16, 17). Het is dus geen teken van gehoorzaamheid aan Gods woord als we vluchtende moslims de toegang tot Nederland weigeren. Hoe we vervolgens met die vluchtelingenproblematiek moeten omgaan is een volgende vraag, maar suggereren dat de boeren moeten wijken voor moslims is een leugen.
Afgeven op
Wat ik nog ingewikkelder vind, is de boodschap die de christelijke gemeente daarmee weer eens afgeeft aan moslims. En dat is: als christen ben ik niet bereid mijn best te doen je op te vangen en liefde te geven. Je hoort hier niet. En het is maar een kleine stap van: ‘je verdient mijn liefde en gastvrijheid niet’ naar ‘je bent de liefde van God niet waard’.
Een van de belangrijkste belemmeringen voor moslims om Jezus te volgen is juist het gebrek aan liefde en compassie dat ze bij sommige christenen opmerken. Terwijl we geroepen zijn een getuige van Jezus Christus te worden, die kwam voor mensen die het niet verdienden.
Het zou toch droevig zijn als wij een blokkade vormen voor moslims om Jezus Christus te leren kennen en zijn liefde. Of als Jezus ons straks zou moeten zeggen: Ik was een vreemdeling (of vluchteling) en jij hebt Me geen gastvrijheid getoond. Ga weg van Mij! (Matteüs 24 vers 41, 43).
Een dominee heeft een grote verantwoordelijkheid in tijden van polarisatie. Om de genade van Jezus te weerspiegelen. Ik vraag me af of ik dat niet beter had kunnen en moeten doen, bij die blokkade van jonge boeren in mijn straat…
Deze column verscheen eerder in het Nederlands Dagblad:
https://www.nd.nl/opinie/columns/1141140/boeren-eruit-moslims-erin-